розных гарадоў Расіі. У 1910-я гады напісаў шэраг камедый, сатырычных п’ес. Многія з іх былі пастаўлены на сцэнах так званых малых тэатраў Пецярбурга. У прыватнасці – у “Інтымным тэатры” Няволіна і Антонавай ішла з поспехам камедыя “Ўсё ўмоўна”.

   Драматургічныя творы Давіда Глікмана вызначалі жыццёвы гумар, простая жыццёвая філасофія, простыя сюжеты. У вядомым, па тым часе, пецярбургскім тэатры “Крывое люстэрка” ішлі п’есы “Белы чай”, “Утопія”. П’еса “Каго з двух?” была пастаўлена на сцэне кіеўскага тэатра Кручыніна ў 1912 годзе. Друкаваў артыкулы і фельетоны у газетах «Новости», «Голос», «Речь», «Слово», «Современное слово», «Северные записки» і інш. Часта змяшчаў у адным  нумары  таго ці іншага выдання розныя матэрыялы пад некалькімі псеўданімамі. У 1920-х гадах быў складальнікам і адным з перакладчыкаў збора твораў Шалом-Алейхэма на рускай мове.

   Друкаваўся пад псеўданімі : Агентство Дух Банка ; Агентство Парламентера ; Б—ко, Д. ; Вершинин, А.; Гаев, Н.; Гайавата; Д. Б.; Данин, Д.; Дух Банко ; Дятел ; Капля ; Парламентер ; Пулемет.

   Пра апошнія гады жыцця Давіда Глікмана звестак не шмат. Вядома, што як  паэт-гумарыст ён супрацоўнічаў у савецкіх сатырычных часопісах 1920-х – 1930-х гадоў «Ревизор» (у №22 за 1930 год змешчаны верш «Вредная запасливость» – магчыма, яго апошняя публікацыя) і «Мухомор». Друкаваў таксама тэатральныя артыкулы, рэцэнзіі, заметкі ў часопісе «Жизнь искусства» (1921–1923), у газеце «Вестник театра и искусства» (1922).

   2 сакавіка 1925 года адбылася прэм’ера знятай на кінастудыі «Ленсовкино» камедыі  «Сердца и доллары», сцэнар якой напісалі Давід Глікман і Уладзімір Каралевіч.

   Давід Іосіфавіч Глікман памёр у Маскве 20 студзеня 1936 года і пахаваны на новых Данскіх могілках.